وی تصریح کرد: نیاز نیست به جای اقدام و تلاش برای انجام بهتر امور در حق جانبازان و معلولان ترحمی انجام شود و یا عده‌ای بخواهند از روی دلسوزی ویلچر یک جانباز و معلول را از نقطه‌ای به نقطه دیگر انتقال دهند.
این نماینده جانبازان با انتقاد از برخی ادارات که کار را نه برای رضای الهی بلکه برای رفع تکلیف انجام می‌دهند، گفت: کمتر مسجد، مکان معنوی، سالن جلسات، سالن ورزشی و یا مکان‌های عمومی را سراغ داریم که در آنها مناسب‌سازی برای حضور جانبازان انجام شده و اگر مناسب‌سازی نیز شده بدون کسب اعتماد به نفس بوده که هیچ سود و ثمری به همراه ندارد.
موسوی در بخش دیگری از سخنان خود افزود: ما باید تا کی خود را سربار دیگران و یا خانواده‌ها و عیالمان بدانیم در حالی که متولیان امر می‌توانند فضایی را فراهم کنند که ما بدون تکیه بر ترحم و دلسوزی دیگران به راحتی در سطح شهر و مکان‌های مختلف تردد کنیم و کارهای روزمره خودمان را انجام دهیم.
وی مشکل جانبازان را در ترددهای روزانه حتی با نگاه نامناسب پلیس در تردد با خودروهای ویژه جانبازان با آرم و علائم مشخص یادآور شد و بیان کرد: این نگاه برای ما توهین است و بنده خود برای فرار از چنین نگاه‌ها و گفت و شنودهای متلک‌گونه مجبور شدم خودروی ویژه جانبازی خود را بفروشم.
موسوی نامناسب بودن درب ادارات دولتی و مشخص نبودن محل پارک جانبازان را با آرم و علائم مشخص و برخی ممانعت‌های اولیه از سوی نگهبانان یادآور شد و اضافه کرد: در تمام ادارات به غیر از چند مورد استثنایی شیب‌ها و رمپ‌های اجرا شده برای تردد ویلچر معلولان غیراستاندارد و غیر ایمن بوده و امکان تردد از این شیب‌ها بعید به نظر می‌رسد.
وی نبود سرویس‌های بهداشتی مناسب را بیان کرد و ادامه داد: حتی در خود اداره بهزیستی و تأمین اجتماعی با کمال تأسف سرویس بهداشتی برای معلولان پیش‌بینی کردند اما در داخل آن وضعیت اسفناکی را از جمع شدن وسایل دورریز و غیر قابل استفاده شاهد هستیم که آدم از مشاهده این وضعیت ناراحت می‌شود.
موسوی در ادامه گفت: برخی از جانبازان به دلیل نبود سرویس‌های بهداشتی در ادارات ویژه معلولان مجبور می‌شوند که در یک محیط آزاد کیسه‌های دفع خود را به بیرون بریزند.
این جانباز دوران دفاع مقدس با انتقاد از وضعیت نامناسب در ساخت سرویس‌های بهداشتی و روشورها در مساجد برای وضو گرفتن آنها و همچنین نبود پارکینگ‌های مخصوص جانبازان افزود: این همه درد دل نه از سر بیان ضعف‌ها بلکه از سر دلسوزی با هدف اصلاح و بهبود وضعیت بوده که امیدواریم متولیان امر با درک موقعیت جانبازان و معلولان در بهبود این فرآیند اقدامات لازم را انجام دهند.
کاشی‌های برجسته معلولانی که ختم به مرگ می‌شود
به گزارش خبرگزاری فارس از اردبیل، مدیرعامل انجمن معلولان جسمی، حرکتی استان اردبیل نیز در این جلسه با بیان اینکه اکثر بانک‌ها و ادارات از سر رفع تکلیف رمپ‌های غیراستاندارد درست کرده و کمتر رمپی را برای تردد راحت معلولان شاهد هستیم، اظهار کرد: هیچ‌گونه بازرسی و نظارت بر فعالیت‌های عمرانی در این حوزه انجام نمی‌شود.
حجت امانی ضعف پلیس راهور را در جلوگیری نکردن از توقف خودروهای عادی در محل پارک ویژه معلولان و جانبازان یادآور شد و تصریح کرد: در استان شش هزار و 160 معلول جسمی، حرکتی وجود دارد که اگر جانبازان و نابینایان را نیز به آنها اضافه کنیم این تعداد زیادتر می‌شود اما دریغ از یک توجه کیفی و مناسب به رفع مشکلات آنها که غفلت‌ها پشت سر هم اتفاق می‌افتد.
وی مناسب‌سازی بی‌ثمر و بی‌کیفیت در سطح شهر اردبیل را بدون در نظر گرفتن شرایط خاص یادآور شد و بیان کرد: ما باید یک زمان مشخص برای مناسب‌سازی اماکن عمومی و ادارات اعلام کنیم تا در آن مدت تعیین شده این کارها انجام شود.
مدیرعامل انجمن معلولان جسمی، حرکتی استان اضافه کرد: درد ما این نیست که شهرداری در سطح معابر با استفاده از کاشی برجسته بخواهد برای معلولان محل تردد راحتی را ایجاد کند که گاه این کاشی برجسته ختم به نرده و یا پرتگاهی می‌شود که جز مرگ و نیستی برای معلول هیچ ثمری را به همراه ندارد.
امانی احداث رمپ‌ها و شیب‌های ادارات و بانک‌ها را برای تردد معلولان غیراستاندارد و نگاه صدا و سیما را به این حوزه غیر کارشناسی توصیف کرد و ادامه داد: حتی به اندازه یک ساعت برنامه از صدا و سیمای اردبیل برای این قشر پخش نشده در حالی که باید در هفته دو روز برنامه ویژه‌ای برای معلولان تهیه و از رسانه ملی و استانی پخش شود.
وی با انتقاد از بی‌توجهی دانشگاه‌ها و برخی از ادارات در فراهم نکردن محیط مناسب تردد برای معلولان و جانبازان به ویژه نبود آسانسور در این مکان‌ها گفت: از مجموع واحدهای مسکن مهر میراشرف یک‌هزار و 200 واحد متعلق به معلولان است در حالی که این واحدها فاقد آسانسور بوده و یک معلول معلوم نیست از چه طریقی می‌خواهد پله‌های یک ساختمان پنج طبقه را طی کند.
–
