ایلقار نیوز:سیب های سرخ و سفید که روزگاری بود به سمبل و نماد کشاورزی مشکین شهر تبدیل شده بود اینک در سایه سکوت و بی اعتنایی قتل عام می شود .

سیب های سرخ و سفیدی که روزگاری زینت سفره های عیدمان بود و طعم شیرینش زبان زد عام و خاص بود اینک طعم تبر را به خود می چشد و چه آرام در خود می پیچید و میمیرند

این روزها درختان سیب حال و روز خوبی ندارند چه بلاهایی که بر سرشان آوردیم و از قهر طبیعت تا قهر انسان، از سموم و آفت کش های تاریخ گذشته تا شعارهای دهان پرکن همه را دیدند و تن به تیغ تبر دادند

اینگونه که پیش می رود بهار سال 95 بوی شکوفه های سیب دیگر در روستاهایمان عطر دل انگیز خود را طنین انداز نخواهد کرد و سفیدی دشت های پر شکوفه سیب را دیگر زنبورستانها نخواهند دید

شاید فردا برای کودکانمان قصه سیب را تعریف کنیم و از زیبایی شکوفه هایش از شیرینی سیب و سرخی اش بگوییم و برای اردوی علمی به استان های  دیگر ببریم تا درخت سیب را ببینند.

راستی چرا وقتی درخت بی ثمری را در شهر بریدند همه جامه دریدیم بر عاملانش نفرین کردیم و هر ساله ژست روشنفکران را گرفته و درخت کاشتیم اما این همه قتل عام درختان را دیدیم و لب بستیم .

از کشاورز زحمت کشی می پرسم چرا اینگونه این درختان را سر می برید مگر گناهشان چه بود ؟ دستهای پینه بسته اش را نشان می دهد بغض می کند و می گوید : بیش از سی سال است که عمرم را برای این درختان صرف کردم مثل فرزندم برایش زحمت کشیدم اما دیگر هیچ سودی ندارد یکسال تمام زحمت می کشیم و هزینه می کنیم اما هنگام برداشت که می رسد حتی هزینه کارگر و سبدش را در نمی آورد و هیچ حمایتی نیز نمی شود سودش را دلال ها می برند و زحمتش را ما ، تاکی باید دلخوش به سال بعد باشیم .

براساس گزارش ها رسیده بیش از 40 هکتار از باغات مشگین شهر بر اثر سوتدبیر مدیران  قتل عام شدند و تا حالا کسی پاسخگوی این فجایع نیست. راستی چرا؟؟ ما فرزندانمان را چرا می کشیم؟ آیا 30 سال برای یک اصله درخت تلاش کردیم و مثل فززندانمان پرورش دادیم حالا قلع قم می کنیم؟؟

انتهای پیام/