ایلقار نیوز / اکبرمردانی: می گریم و با یک دنیا آه و حسرت و اندوه می گریم برای :
1- آن آتش نشانانی که امروز در میان دود و آتش و گرد غبار رخت شهادت به تن کردند و دختران و پسران نازشان به جای بابای خوبشان سر سفره شامشان ، آه کشیدند و اشک ریختند و حسرت خوردند. شهادت مبارکشان باد.
2-آن قانونی برای جلوگیری از پیش آمدن این گونه حوادث تصویب شده است ولی اجرا نمی شود و سیستمی برای اجرا آن وجود ندارد.
3- آن پولها و بودجه هایی که در همایش هاو جلسات و مانور های ناکار آمد و صوری و الکی در خصوص این حوادث از جیب مردم بدبخت هزینه شده است و الا هیچ نتیجه ای نداد.
4- آن مردمی فرهنگ برخورد با این نوع حوادث را نیاموخته اند و به جای اینکه یار شاطر باشند بار خاطر و مانع انجام کار امداد رسانی شدند .
5-مدیرانی که مسئولیت را به گردن یکدیگر خواهند انداخت و کسی جوابگو خونهای ریخته و جانهای از دست رفته نخواهد بود.
6-پولهایی که به جای تجهیز امکانات آتش نشانی به جیب اختلاس گران و حقوق ها و املاک نجومی رفت .
7- عدم شفافیتی که همچنان ادامه خواهد داشت و نه دردی رو خواهد شد و درمانی پیش بینی .
8- مصلحت اندیشی که همچنان مسائل را امنیتی و مردم را نامحرم و پاک شدن صورت مسئله ها را تجویز خواهد کرد.
9- آن کسانی که هشدارها و اخطار ها تخصصی را قبلا” داده بودند و حرف حسابشان شنیده نشده بود و الان با هزاران بغض و آه نظاره گر عواقب پیش آمده هستند.
10- برای نسلی که در این سیستم زندگی خواهند کرد و جانشان در ید مدیریت مدیرانی سخنران بی عمل ،پهلوانان حرف و دزدان اموال و بیت المال ، متاع بی ارزشی خواهد بود.
و سخن آخر اینکه این قصه پر غصه همچنان ادامه خواهد داشت و آنکه به جایی نخواهد رسید فریاد بیچارگان است.