اینجانب به نوبه ی خود از همکارمحترمم سرکار خانم شهلا نصیری مقدم عضو شورای اسلامی شهر لاهرود بابت مقاله ای که در خصوص دفاع از جایگاه بانوان در پست مدیریتی ارائه ومنتشر کرده اند که حاوی اطلاعات حقیقتآ درست، بجا،صریح وشجاعانه بود کمال تشکر وقدر دانی را دارم وبر خود لازم دیدم درمقام دفاع از این مقاله وانتقاداز مخالفین این امرمطالبی را از حیث مدیریتی خدمت بزرگواران بیان نمایم .

این حق من نیست

حق من نیست شاید این راهم خودم قبول کردم یا با زور یا با تهدید یا با گذشت زمان یا غیر مستقیم با گذر از سختی ها به این باوررسانده اند مرا که این حق من نیست حتی روز به روز که آتش حق بودن آن شعله ورتر می شود اما مهره ها طوری چیدمان شده اند که باید دنبال فرصت باشیم تا با سرعت نوربه مبارزه با سرباز بلند شویم وبعد از زدن با اتحاد همگی به آنجا برسیم اما هرجنگی بدون بها نیست بهای سنگین وجون زیاد با وقت زیاد می خواهد .

خیلی چیزها در اجتماع تعریف شده که برای آن تفکیک جنسیتی قائل نشده اند وآن رابرای همه تعریف کرده اند اما حرف من از استان خودم هست در سراسر استان من یا استان های ترک آذری زبان ،تفکیک جنسیتی از موضوعات بسیار حساس ومهم است ما را به دو گروه زن ومرد تقسیم کرده اند که از لحاظ فیزیولوژی تفاوت داریم واین تفاوت را در کار وتحصیل ابقاء نمودنددر کل مسائل زندگی من بعضآ شاهد برخورد های نامناسب مردها بخصوص در زمینه ی کاری هستیم وحرف هایی می شنوییم که حاوی این است که این حق تو نیست چرا مگر این حق بودن ونبودنش را مردا مشخص ومعیین می کنند از طرز پوشش،بیان ورفتار تا کارو زندگی وتحصیل چرا مردا باید احساس کنند رئیس ما هستند آنان فقط فردی هستند که درکنار ما معنی ومفهوم می گیرند وما مکمل همدیگر هستیم همان گونه که برای ما مراعات در همه ی موارد وجود دارد برای مردا هم همان مراعات لازم اما گو گوش ……..شنوا

حتی اعتراض وحرف زدن در این وادی حق من نیست ،حق من نیست که پست ومقام دولتی بگیرم در صورتی که دولت را همان ملت انتخاب می کنند ولی چطور این دولت به انتخاب شده ی همان ملت اعتماد نمی کند این حق من نیست بگویم چون یک زن هستم،حق من نیست که در جاهای دیگر مدیریت بگیرم وعهده دار آن بشوم چون زنم وحق من نیست که راحت در جایی بنشینم وکار کنم مدام باید کسی باشد تا مرا اذیت کند ومجبور به پرش از مانع بشیم یا آن پست را پس از اذیت های فراوان رها کنیم یا باید بسوزیم وبسازیم این حق من نیست که زندگی شخصی ام را خودم مدیریت کنم چون باید در همه ی موارد از شوهرم اجازه بگیرم ومن این را قبول ندارم واسم آن را اجازه نمی گذارم زندگی شراکتی هست پس بهتر است مشارکتی اداره نمود وبا همسر خود در برخی مسائل همفکری کرد،نه اینکه بعد از گفتن فورآ،نه این حق تو نیست را شنید باید ها ونبایدها یی که گویی ما نمی دانیم ویا پس از گذشت سال ها این هنجار ها را نمی شناسیم مردا از صب تا شب سر کارند وبا کلی روابط ودیدوبازدید حال ما زنان اجتماع پس از کار روابط سالم داشته باشیم ودید وبازدیدی که به زندگیمان لطمه نزند با کلی گله وشکایت واذیت روبرو می شویمواگر در سر کار مدیریت کنیم افرادی که صاحب نفوذ هستند تا با همسرمان یا پدرمان یا مردای فامیل صحبت کنند تا نظر ما را عوض کنند تا نظر آنان در مدیریت لحاظ کنیم پس آنان هم مدیریت ما را ضعیف می دانند در نظر خودشان ودر صورتی که مسائل کاری هر کس به خودش ربط دارد که هرکس امور مدیریتی خود را با سبک خودش اعمال نماید حال ما چرامردان را صاحب یا مالک زنان می دانیم ودر گذشته تعریف کرده ایم واین کاملآ اشتباه است .در صورتی که اسلام نیز به زندگی شراکتی ومدیریت مشارکتی هم در خانه وهم در جامعه اشاره دارد وغرب نیز این را تایید کرده یعنی منافاتی بین مدیریت اسلام وغرب وجود ندارد حال چرا در ایران این گونه شده همان گونه که به همگام بودن مردوزن را همیشه گفتند نه یک پله بالاتراز زنان بودن مردان را واینگونه شده در جامعه ی ما برای اینکه زندگی مخدوش نشود سعی می کنند تمام پست ها ومقامات حساس را به مردان دهند واین بر چه مبنا وملاک برتری بوده تخصص تجربه خصوصیات فیزییولوژی …چیزی که من می بینم عدم شایسته سالاری در انتصابات بود واین باعث دلسردی افراد فعال ومتخصص وفرار آنان از عرصه وکشور می گرددوبرای زنان اینگونه سیاست تدبیر کردند تا جایگاه وپایگاه مردان حفظ شود وزنان را تشویق به خانه داری وبرگشت به دوران کهن،وبا این عرف غلط تعریف شده که زندگی کلاسیک را ادامه دهیم فکری اشتباه فکر می کنید در دنیا پویا وانعطاف پذیر امروز مگر این افکار قدیمی قابل اجراست اصلآ نه…

رئیس جمهوربرزیل یک خانم است وکشورش را چنان مدیریت کرد واز کجا به کجا رساند کشورش رابه یکی از کشورهای توسعه یافته تبدیل کردکه در تولید خالص ملی افزایش شدید ودرآمد ش زیاد شد واین باعث درخشش این کشور با خانم رئیس جمهور شد در صورتی که قبلنا رئیس جمهور کشوربرزیل مرد بودند وما چندان تغییری در کشور برزیل ندیدیم خانم فالت که یک زن بود پدر علم مدیریت تیلور وی را پیامبر مدیریت خطاب کرده من طرفدار غرب نیستم وغرب گرا هم نیستم ولی این را به صداقت می گویم که برخی اصلاحات در کشورمان وخصوصآدر استان من لازم وضروریست ،وخودمان را با امور بانوان در دستگاه های اجرایی گول نزنیم اموراتی که کارشان خیلی محدود باوظایف واختیارات محدود که فقط در شعار می گنجد در صورتی باید از بانوان متخصص ودارای تجربه در همه ی امرات استفاده شود زیرا با شراکت می توانیم به هر جا که می خواهیم برسیم .

زندگی اجتماعی مانیز مشارکتی بین زنان ومردان است ما هردوانسانیم وباکمک همدیگر این کشوررا می سازیم ا ز نظرمدیریتی ثابت شده که مردان در مدیریت با غرور واعمال رفتار دیکتاتوری می کنند ولی زنان بیشتر سبک مدیریت مشارکتی را باور دارند پس در نتیجه بازدهی واثربخشی بیشتر می شود پس در نتیجه من به نوبه ی خودم سبک مدیریتی را می پسندم که نه مرد منشی در آن حاکم باشد ونه زن منشی بلکه تلفیقی از این دو معقول تر وعقلایی است در طول تاریخ مدیریتی را دیدم که فقط مردان بودند در کشور مان فقط مردان واگر هم زنان باشند یا محدودند وانگشت شمارند یا قبل از احراز سمت بنا به پافشاری حسودان یا …کنار کشیدن کنار ومن خواستار برکناری مردان نیستم ولی حضور زنان را پر رنگ تر می خواهم در ایرانم ببینم بدون هیج دغدغه در کنار مردان واین اعتراض بانوان در عصر جامعه به دلیل اعتماد بیشتر به مردان ودفاع از نظریه هایی است که سبک مدیریتی مردان بهتر از زنان است پس چه بسا بهتر است به جای حسادت های سیاسی وتبعیض به زنان بیشتر بها داده وآنان را قبول کنیم زیرا زنان خصوصیات مدیریتی را بهتر درک می کنند وظریف کاری آن رامی دانند که کار هر مردی نیست وسعی کنیم کمی هم خوب بین باشیم وبه جای کشمکش های سیاسی به دنبال شایسته سالاری باشیم تااز دنیا وپیشرفت غافل نشویم به امید رسیدن به آن روز های خوش…

سیمین صفوی -رئیس شورای اسلامی شهر هیر